ایکاش ذهنمون مثل یک کامپیوتر می شد درایو بندی کنیم
, خاطرات بد توی یک درایو و خاطرات خوب توی درایو دیگری و تا وقتیکه به درایو خاطرات بد و خوب نمی رفتیم و اونارو انتخاب نمی کردیم هیچ وقت اجرا نمی شدند تا ما اونارو مرور نکنیم و حسرت اون روزها رو نخوریم. بعضی از روزها , اتفاقها, افراد, مکانهاو... Shift+Delete می کردیم تا از ذهن و یادمون پاک پاک می شدند تا آنچه که امروز برای زندگی کردن به آن نیز داریم جایی برای ثبتشون داشته باشیم.یک آنتی ویروس قوی نصب می کردیم تا ویروسهای مخرب ذهنمون را نابود می کرد .
و اینکه وقتی نمی شد با این سیستم کنار اومد تمام درایو ها را فرمت میکردیم و یک ویندوز جدید نصب می کردیم و دوباره با یک سیستم درست , سالم و خالی از هر گونه برنامه ای از ابتدا آغاز می کردیم.
